Υπήρχαν πάντα κάποιοι αφελείς (ευσεβείς) για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα… Τους ξέρουμε όλοι μας, τους σεβόμαστε και τους αγαπάμε. Η κυρίαρχη, όμως, τάση ήταν η άσκηση εξουσίας μέσα από τους διαύλους της πολιτικής… Το 1936 χάνει τη βουλευτική του έδρα (και τη θέση του Προέδρου του ΙΙΕΤ) ο Αλέξανδρος Λαγουρός… Είχε αποσκιρτήσει από το Λαϊκό κόμμα. Τη θέση του παίρνει στο ΙΙΕΤ ο γιατρός Κοσμάς Αφεντούλης… Όλοι αφελώς ελπίζουν σε κάποια αλλαγή.. Και το πάγιο αίτημα: Απαλλαγή της διοίκησης του Ιδρύματος από την πολιτική. Μπορεί τότε να μην επιτεύχθηκε, το χαρήκαμε όμως στις μέρες μας…
Κατά το πρώτο ήμισυ του 20ού αιώνα το ΙΙΕΤ είχε δώσει δυο υποτροφίες σε καλλιτέχνες για το εξωτερικό. Μια στον Νικόλαο Λύτρα, που παρά λίγο να τον αφήσουν να πεθάνει από την πείνα στο Μόναχο και έναν ακόμη που είχε στείλει ο Νικόλαος Λούβαρις ως Γεν. Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας. Αυτά τα γράφει ο Λούβαρις στον «Αστέρα της Τήνου» το 1947.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου