Η ζωή, είναι λίγη και λήγει...! Γι’αυτό κάν' την να αξίζει...!

Η ζωή είναι λίγη και λήγει!

Να το θυμάσαι αυτό…

Γι’ αυτό ζήσε την με όλες τις μηχανές αναμμένες.

Τους συναγερμούς σου να κτυπουν τρελά.

Τις ανάσες σου στο κόκκινο.

Την καρδιά σου να χορεύει ενελλεητα σαν να μην χωράει άλλες ανάσες.

Η ζωή είναι και παίξε και γέλασε.

Γιατί εσύ ξέρεις, πως μόνο μια φορά ερχόμαστε.

Μια αλλά ας την κάνουμε να φτάνει.

Να αξίζει για δέκα.

Γ ‘αυτό και παίξε και γέλασε και βγάλε το πάθος σου, τον αυθορμητισμό σου, την διψά σου για ζωή.

Μην τσιγγουνευτεις τις στιγμές σου, μην κάνεις εκπτώσεις στα θέλω σου.

Να τα θέλεις όλα ,να τα διεκδικείς ,να τα υποστηρίζεις και ας μην στα δώσουν ποτέ.

Μην βάζεις πίσω το εγώ σου και μην αλλοιώνεις τον χαρακτήρα σου, για τίποτα και για κανέναν.

Η ζωή είναι λίγη και λήγει!

Να το θυμάσαι αυτό.

Και αν κάπου δεν σε αξιολογούν σωστά να φεύγεις.

Κάποιοι άλλοι θα δουν την πραγματική αξία σου.

Να ερωτεύεσαι με πάθος, να αγαπάς ανέυ όρων.

Και ας μην αγαπηθείς το ίδιο.

Εσύ φροντίσε να ταΐζεις την δική σου ψυχή.

Η ζωή είναι λίγη και λήγει!

Να το θυμάσαι αυτό!

Ζήσε τον έρωτα, όλα τα συναίσθηματα, μάζεψε δυνατές συγκινήσεις.

Μάζεψε εικόνες, χρώματα,γεύσεις.

Μην πλατσουριζεις στα ρηχά.

Ταξίδεψε, γνώρισε, κίνδυνεψε.

Μην αγκυροβολεις σε λιμάνια που έχουν τελειώσει.

Ρισκαρε και όχι εκ του ασφαλούς.

Όχι με δίκτυ ασφαλείας απο κάτω!

Νίκησε τους φόβους σου.

Άκου τα θελω σου. Παραμερισε τα πρέπει σου.

Σταμάτα να κρύβεσαι και να βολεύεσαι. Το βόλεμα είναι για τους δειλους και για τους λίγους.

Σταμάτα να κρίνεις, να συμβουλεύεις, να κυρηττεις πράγματα που πρώτα εσύ ο ίδιος δεν κάνεις.

Αυτό είναι το εύκολο!

Μην ζητάς από τους άλλους να δώσουν ότι πρώτα εσύ δεν έχεις δώσει .

Να ξυπνάς το πρωί και να είσαι ευγνώμων για την καινούρια μέρα.

Η ζωή είναι λίγη και λήγει!

Να το θυμάσαι αυτό!

Για το χαμόγελο που έχεις στα χείλη και για την φλόγα που κρατάς αναμμένη στην καρδιά.

Παρατήρησε τις ομορφιές αυτού του κόσμου μην τις προσπερνάς.

Να τραγουδάς τα τραγούδια που αγαπάς.

Να χορεύεις τον ρυθμό που σε ξεσηκώνει.

Να είσαι γενναιόδωρος στα χάδια, στα φιλιά και στις αγκαλιές.

Όλα είναι υπέροχα αν τα βλέπεις έτσι.

Μάθε να ζητάς συγγνώμη.

Αποφάσισε να δίνεις ευκαιρίες στους άλλους.

Μην χαραμίσεις όμως για κανέναν λόγο την μεγαλύτερη ευκαιρία που δόθηκε σε σένα.

Να έρθεις σ ‘αυτήν την ζωή και ν’ αφήσεις το σημάδι σου.

Η ζωή είναι λίγη και λήγει!

Να το θυμάσαι αυτό..

Γράφει η Ρούλα Παγιαλάκη

Πηγή: http://www.loveletters.gr

Να λάμπεις δια της απουσίας σου από όλα όσα σε μειώνουν και σε φθείρουν...!

Από τη Λίτσα Φιλίππου 

Να λάμπεις δια της απουσίας σου από όλα όσα σε μειώνουν και σε φθείρουν. Να ξεμακραίνεις από ότι σε αλλοιώνει και σε καταστρέφει ως προσωπικότητα. 

Να φεύγεις εκπέμποντας σεβασμό και εκτίμηση από κάθε ανθρώπινή σου σχέση. Να απομακρύνεσαι με την αξιοπρέπεια και τον αυτοσεβασμό που σε χαρακτηρίζει. Να στιγματίζεις κάθε φυγή σου με το ήθος και τις αρχές που σε διακρίνουν. 

Να απομακρύνεσαι από ό,τι υποτιμά τη νοημοσύνη σου. Από εκεί που μειώνεται η προσωπικότητά σου. Από ό,τι καταδυναστεύει και προσβάλλει την ανθρώπινη υπόστασή σου. Να μην αφήνεις την ύπαρξή σου να γίνεται έρμαιο ανάρμοστης συμπεριφοράς. Μην επιτρέπεις στην οντότητά σου να γίνεται βορά στις τοξικές και νοσηρές προθέσεις κάθε άγριου θηρίου, που χρίζεται άνθρωπος. Να αποβάλλεις τις αμφιβολίες και τις ανασφάλειες που σου προκαλούν και να αναχωρείς για γαλήνια λιμάνια. 

Να αποφεύγεις τα ανταριασμένα πέλαγα και τους άπατους βυθούς τους, που θέτουν σε κίνδυνο την σωματική και πνευματική σου ακεραιότητα. Και να κινάς πάντα για τις ασφαλείς θάλασσες της ψυχικής σου ηρεμίας. 

Μην αφήνεις χώρο στη ζωή σου για ότι δε σε αντιπροσωπεύει σαν άνθρωπο και δεν σε εκφράζει σαν χαρακτήρα. Να διαγράφεις τις μικροαστικές συμπεριφορές στο πρώτο σημάδι τους. Τις θρασύδειλες πράξεις στα πρώιμα στάδια τους. Και να αποβάλλεις από τον περίγυρό σου κάθε στίγμα εκμετάλλευσης και φθόνου. Να κυνηγάς εκείνα που είναι φτιαγμένα από το δικό σου κράμα. Και να πηγαίνεις πάντα εκεί που αντανακλά η λάμψη της ψυχής σου. 

Να μάθεις να μη ζητιανεύεις ποτέ χώρο και χρόνο από εκείνους που αδιαφορούν για την ύπαρξή σου. Να μην επιζητάς αναγνώριση από τους ανάξιους και επικρότηση από τους ανίκανους. Να μην γυρεύεις επίμονα σημασία από εκείνους που κωφαίνουν στην φωνή σου. Να μην αγνοείς τα θέλω σου και να μην αφήνεις τις δικές σου επιθυμίες να γίνονται οδόστρωμα για να περάσουν οι στόχοι και οι φιλοδοξίες των άλλων. 

Να υψώνεις τον αυτοσεβασμό σου πάνω από τούτο τον κόσμο. Την αυτοεκτίμηση σου πάνω από τα συμφέροντα και την ιδιοτέλεια του. Και να λάμπεις δια της απουσίας σου από ότι σε φθείρει και σε μειώνει. 

Πηγή: ewoman.gr

Μου αρέσουν οι άνθρωποι που αφήνουν σημάδι...!

Μου αρέσουν οι άνθρωποι που αφήνουν σημάδι...

Όχι ουλές....

Είναι εκείνα τα άτομα που μπαίνουν στις μύτες των ποδιών στην ζωή σου και τη διασχίζουν σιωπηλά....

Μιλούν οι κινήσεις, όχι η δυνατή φωνή....

Φωνάζουν τα συναισθήματα, όχι ο θυμός....

Μου αρέσουν οι άνθρωποι που αφήνουν σημάδι, εκεί σε κείνο το μικρό μέρος που λέγεται καρδιά....

Eίναι εκείνοι που ποτέ δεν θα φύγουν, γιατί αυτό το μέρος το κατέκτησαν με τις μικρές προσοχές της κάθε μέρας...!!!

S. Littleword

10 πράγματα που πρέπει να πετάξεις από πάνω σου τώρα...!

1. Φοράς μια μάσκα για να εντυπωσιάσεις τους άλλους.

Αν το πρόσωπό σου δείχνει πάντα στον κόσμο μια μάσκα, κάποια μέρα δεν θα χει μείνει τίποτα κάτω από αυτή. Όταν ξοδεύεις όλο τον χρόνο σου επικεντρώνοντας στην γνώμη των άλλων, στο τέλος θα ξεχάσεις και ποιος πραγματικά είσαι. Δεν χρειάζεται να είσαι τέλειος για να εμπνεύσεις ή να εντυπωσιάσεις τους άλλους.

2. Αφήνεις κάποιον άλλο να δημιουργήσει τα όνειρά σου για λογαριασμό σου.

Η μεγαλύτερη πρόκληση στη ζωή είναι ν ανακαλύψεις ποιος είσαι και η αμέσως επόμενη, να είσαι ευχαριστημένος μ αυτό που είσαι. Μείνε πιστός στους στόχους και τα όνειρα σου. Έχεις ανθρώπους που διαφωνούν μαζί σου; Μια χαρά! Αυτό σημαίνει ότι έχεις τη δική σου "περπατησιά". Μερικές φορές μπορεί να θεωρηθείς τρελός από τους άλλους αλλά όταν χάνεις την αίσθηση του χρόνου τις στιγμές που ασχολείσαι με τo πάθος σου, τότε αυτό που κάνεις, να ξέρεις ότι είναι το σωστό πράγμα για σένα.

3. Περιστοιχίζεσαι από αρνητικούς ανθρώπους.

Μην αφήνεις κάποιον με κακή διάθεση να σου τη μεταδώσει. Δεν μπορεί να τραβήξει τη σκανδάλη αν δεν του δώσεις το όπλο στο χέρι του. Όταν αντιληφθείς ότι μια παρέα μ αρνητικούς ανθρώπους είναι μια επιλογή και όχι μια υποχρέωση τότε θα νοιώσεις ελεύθερος κι έτοιμος ν αποκτήσεις μια παρέα που θα βρίσκεις συμπόνια αντί θυμού, γενναιοδωρία αντί για απληστία, υπομονή αντί του άγχους.

4. Είσαι αλαζόνας κι εγωιστής.

Μια ζωή γεμάτη από πράξεις αγάπης και καλού χαρακτήρα είναι η καλύτερη επιτύμβια στήλη. Αυτοί που ενέπνευσες κι αγαπηθήκατε θα σε θυμούνται για πάντα. Γι αυτό φρόντισε να χαράξεις το όνομά σου στις καρδιές των ανθρώπων κι όχι στο μάρμαρο . Αυτό που έχεις κάνει για σένα αποκλειστικά, πεθαίνει μαζί σου, ενώ αυτό που έκανες για τους άλλους θα παραμείνει για πάντα.

5. Αποφεύγεις τις αλλαγές και την ανάπτυξη.

Αν θέλεις να γνωρίσεις το παρελθόν κοίταξε το παρόν σου. Αν θέλεις να μάθεις το μέλλον σου δες και πάλι μέσα από τις παρούσες πράξεις σου. Θα πρέπει ν αφήσεις να φύγει το παλιό για ν ανοίξει ο δρόμος για το νέο. Το παρελθόν έχει φύγει, δεν θα ξαναγυρίσει ποτέ, απελευθέρωσέ το για να μπορέσεις να δημιουργήσεις.

6. Παραιτείσαι όταν τα πράγματα δυσκολεύουν.

Δεν υπάρχουν αποτυχίες, μόνο αποτελέσματα. Ακόμη κι αν τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως θα ήθελες, μην αποθαρρύνεσαι, μην τα παρατάς. Μάθε τι μπορείς να κάνεις και προχώρα προχώρα σταθερά. Μ ένα βήμα τη φορά θα φτάσεις τελικά στην επιτυχία. Είναι μια διαδικασία που συμβαίνει με μικρά βήματα, οι αποφάσεις και οι ενέργειες που σταδιακά θα οικοδομήσουν το μεγάλο αποτέλεσμα και τελικά θα σε οδηγήσουν σ αυτή την ένδοξη στιγμή του θριάμβου.

7. Προσπαθείς να καταφέρεις όλα τα "μικρά ".

Κάποιες φορές πρέπει να χαλαρώνεις και ν αφήνεις την ζωή να κυλά χωρίς να ανησυχείς ή να προσπαθείς να κουμαντάρεις όλες τις λεπτομέρειες. Πάρε μια βαθιά ανάσα. Όταν καθίσει η σκόνη και μπορείς να δεις και πάλι καθαρά το δάσος με τα δέντρα μπροστά σου, ξεκίνα και κάνε το επόμενο βήμα. Τα πάντα στη ζωή είναι τέλεια έτσι όπως είναι, δεν χρειάζεται να καταλαβαίνεις τα πάντα. Χρειάζεται μόνο λίγο χρόνο για να συνδέσεις όλες τις τελείες και να αποκαλυφθεί η εικόνα.

8. Συμβιβάζεσαι με λιγότερα απ' αυτά που σου αξίζουν.

Να είσαι αρκετά δυνατός για να απελευθερώνεις αυτό που χρειάζεται και αρκετά σοφός για να περιμένεις αυτό που σου αξίζει. Μερικές φορές τα μάτια σου θα πρέπει να ξεπλένονται από τα δάκρυά σου, ώστε να μπορείς να δεις και πάλι τις δυνατότητες μπροστά σου μ ένα σαφέστερο όραμα. Μην συμβιβάζεσαι.

9. Περιμένεις μέχρι αύριο.

Το πρόβλημα είναι, ότι πάντα νομίζεις ότι έχεις περισσότερο χρόνο από οτι χρειάζεσαι. Αλλά μια μέρα θα ξυπνήσεις και δεν θα έχεις αρκετό χρόνο για να κάνεις αυτά που πάντα ήθελες να κάνεις. Και σ αυτό ακριβώς το σημείο, ή θα έχεις πετύχεις τους στόχους σου ή θα έχεις μια λίστα με δικαιολογίες για το τι δεν έχεις καταφέρει.

10. Παραμένεις τεμπέλης κι αδιάφορος.

Ο κόσμος δεν σου χρωστά τίποτα ενώ εσύ όλο και κάτι οφείλεις στον κόσμο. Ξεκίνα τη δράση. Ανέλαβε την ευθύνη της ζωής σου και πάρε τον έλεγχό της στα χέρια σου. Είσαι σπουδαίος και ο κόσμος σε χρειάζεται. Είναι πολύ αργά για να περιμένεις "κάποιον" να κάνει "κάτι" μια "κάποια μέρα". Η "κάποια μέρα" είναι ΤΩΡΑ κι αυτός ο κάποιος που χρειάζεται ο κόσμος είσαι "ΕΣΥ"

Πώς ξεκίνησε η γιορτή της μητέρας;

Η Γιορτή της Μητέρας, την οποία τιμάμε σήμερα Κυριακή 13 Μαΐου, έχει ήδη εδώ και χρόνια κλείσει έναν αιώνα. Η ιστορία που κρύβεται πίσω από την ημέρα της μητέρας, είναι πολύ διαφορετική από ότι θα περίμενε κανείς.

Η Γιορτή της Μητέρας θεωρείται ένας καλός λόγος για εκδηλώσεις ειλικρίνειας για την αγάπη και την εκτίμηση που τρέφουμε προς το πρόσωπο που μας έφερε στη ζωή. Η συγκεκριμένη ημέρα ωστόσο σύμφωνα με το National Geographic, έχει πιο μελαγχολικές ρίζες.

Η Ημέρα της Μητέρας, ξεκίνησε ως ημέρα μνήμης και πένθους των γυναικών που είχαν χάσει τα παιδιά τους, και γενναίους στρατιώτες στον πόλεμο, υπενθυμίζοντας ότι ο αγώνας μέχρι την ειρήνη είναι μακρύς. Όταν η επέτειος άρχισε να εμπορευματοποιείται, η μεγαλύτερη υποστηρίκτρια της ιδέας, Anna Jarvis εναντιώθηκε με όλα τα μέσα, καταλήγοντας να πεθάνει μόνη και χωρίς χρήματα σε ένα σανατόριο.

Η ιστορία ξεκίνησε τη δεκαετία του 1850, όταν με διοργανώτρια την μητέρα της Anna, μια εθελοντική ομάδα γυναικών από τη δυτική Βιρτζίνια πρωτοστατούσε για την καλυτέρευση των συνθηκών υγιεινής, την προσπάθεια μείωσης της παιδικής θνησιμότητας και τον περιορισμό μόλυνσης του γάλακτος, σύμφωνα με την ιστορικό του Wesleyan College, Katharine Antolini. Μέλημα των γυναικών ήταν παράλληλα η φροντίδα των τραυματισμένων στρατιωτών και από τα δύο μέτωπα του αμερικανικού εμφυλίου, (1861- 1865).

Στα χρόνια που ακολούθησαν μετά τον πόλεμο, η Jarvis και οι υπόλοιπες γυναίκες οργάνωναν πικνίκ “Φιλίας” και πραγματοποιούσαν συμβολικές εκδηλώσεις με σκοπό την ενεργό πολιτική δράση του γυναικείου πληθυσμού για την προώθηση της ειρήνης και τη συμφιλίωση των δύο πλευρών. Με στόχο ακριβώς έναν ενεργό πολιτικό ρόλο από την πλευρά των γυναικών, πέρα από τη μητέρα της Anna που είχε συνθέσει “Ύμνο μάχης για τη Δημοκρατία” και είχε συντάξει τη Διακήρυξη για τη Γιορτή της Μητέρας, η συγκεκριμένη ημέρα καθιερώθηκε κυρίως, από την κόρη της, Anna.Η ίδια οργάνωσε τον πρώτο εορτασμό της Μέρας της Μητέρας το 1908 καθώς είχε επηρεαστεί έντονα από τον θάνατο της μητέρας της το 1905.

Στις 10 Μαΐου της ίδιας χρονιάς, είχαν προγραμματιστεί εκδηλώσεις στον τόπο όπου είχε γεννηθεί η Jarvis, στο Grafton της δυτικής Βιρτζίνια. Μια εκκλησία μάλιστα ανάμεσα στα μέρη που έγιναν οι εκδηλώσεις, τώρα έχει μετονομαστεί σε Διεθνή Βωμό της Ημέρας της Γυναίκας. Μέσω των προσπαθειών της Jarvis, η Ημέρα της Μητέρας άρχισε να γιορτάζεται σε περισσότερες πόλεις μέχρι που ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Woodrow Wilson το 1914 καθιέρωσε ως επίσημη ημέρα την δεύτερη Κυριακή του Μάη.

Ο διαφορετικός εορτασμός της Ημέρας της Μητέρας

Όπως είχε σημειώσει χαρακτηριστικά η Wesleyan Antolini από τη δυτική Βιρτζίνια, “Για την Jarvis ήταν η μέρα που θα καθόσουν σπίτι για να περάσεις χρόνο με τη μητέρα σου και να την ευχαριστήσεις για όλα όσα είχε κάνει για σένα”. Ενώ όπως η ίδια προσθέτει, “Δεν ήταν μια γιορτή για όλες τις μαμάδες. Ήταν για την καλύτερη μαμά που είχες την τιμή να γνωρίσεις στη ζωή σου,τη δική σου μαμά δηλαδή, είτε ως γιος είτε ως κόρη”. Γι’ αυτόν τον λόγο, η Jarvis επέμενε για τον ενικό αριθμό της γιορτής, “Mother’s Day” και όχι για τον πληθυντικό, “Mothers’ Day”. Η επιτυχής έκβαση της γιορτής, ωστόσο, που είχε ξεκινήσει από την Jarvis, σύντομα μετατράπηκε σε αποτυχία για την ίδια.

Δώρα, γλυκά, λουλούδια, κάρτες αρχίζουν να τροποποιούν τον χαρακτήρα της γιορτής, αποδίδοντάς του μια ανεπιθύμητη διάσταση. Η Jarvis αποφασίζει να λάβει δράση για να επιστρέψει την Ημέρα της Μητέρας στις αρχικές της ρίζες, αφιερώνοντας ένα σημαντικό μέρος από την κληρονομιά της. Με συνεχόμενες διαμαρτυρίες ακόμη και κατά τη διάρκεια ενός συνεδρίου εμπόρων ζαχαροπλαστικής στη Φιλαδέλφεια, η Anna δεν σταματά να μάχεται μέχρι τις αρχές του 1940 όπου και πεθαίνει μόνη και απένταρη, σε σανατόριο της Φιλαδέλφεια.

Η ίδια θα μπορούσε να έχει επωφεληθεί από την ταυτότητα που δόθηκε αργότερα στην ημέρα αλλά προτίμησε να αποστασιοποιηθεί από το πνεύμα του καταναλωτισμού. Στη Γιορτή της Μητέρας υπολογίζεται ότι ανταλλάσσονται 133 εκατομμύρια κάρτες ενώ σύμφωνα με την Εθνική Ομοσπονδία Λιανικού Εμπορίου, οι συνολικές δαπάνες αναμένεται να φτάσουν για μια ακόμη χρονιά, τα 19.9 δισεκατομμύρια δολάρια.

Η Άννα Τζάρβις

Πηγή κειμένου: http://www.dogma.gr