Γιατί άραγε η Εκκλησία προβάλλει τόσο πολύ την περίπτωση της ανάστασης του Λαζάρου;

Ο Χριστός ανέστησε πολλούς κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στη γη. Κάποιοι, όπως ο γιός της χήρας της Νάιν και η κόρη του Ιάειρου είναι γνωστοί με τα ονόματα και την ιστορία τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις παραμένουν άγνωστοι, όπως και το μεγαλύτερο ποσοστό των θεραπευμένων από το Χριστό.

Παρόμοια θαύματα (θεραπείες ασθενών και αναστάσεις νεκρών) έκαναν και οι απόστολοι, αλλά και πολλοί κατοπινοί άγιοι της Εκκλησίας. Η περίπτωση του Λαζάρου είναι κάπως διαφορετική.

Πρώτα πρώτα, ο, φίλος του Χριστού, Λάζαρος, είχε αφήσει τον κόσμο των ζωντανών τέσσερεις μέρες πριν φθάσει στη Βηθανία ο Κύριος. Όταν ο τελευταίος έμαθε τα νέα δάκρυσε από τον πόνο για την κυριαρχία του θανάτου πάνω στο δημιούργημα του Θεού, το οποίο είχε πλασθεί με την προοπτική της αιωνιότητας. Προέτρεψε τις αδελφές του νεκρού να επισκεφθούν το μνήμα. Πράγματι έτσι έκαναν, ενώ τους ακολούθησαν και όσοι ήταν συγκεντρωμένοι στο σπίτι πενθώντας. Αφού έφθασαν μπροστά στο μνήμα ο Χριστός ζήτησε να ανοίξουν τον τάφο, αλλά συνάντησε την άρνηση της Μάρθας, η οποία, όπως φαίνεται ήταν πολύ πρακτικός άνθρωπος και σκέφθηκε ότι πλέον, μετά από τέσσερεις μέρες το νεκρό σώμα θα είχε αρχίσει να μυρίζει.

Από αυτό το σημείο και έπειτα η προσκόληση στη λογική δεν μπορεί να ακολουθήσει. Ο τετραήμερος νεκρός μετά από την πρόσκληση του Ιησού βγαίνει από τον τάφο. Αντιλαμβάνεται κανείς την έκπληξη του πλήθους.

Μετά από τέσσερεις μέρες στον τάφο κανείς δεν μπορούσε να υποστηρίξει ότι δεν ήταν νεκρός. Ένας επιπλέον λόγος που αιτιολογεί τη σπουδαιότητα που αποδίδει η Εκκλησία στο θαύμα αυτο.

Πίστη της Εκκλησίας είναι ότι η άνασταση του Λαζάρου αποτελεί την πρόγευση της Ανάστασης του ίδιου του Χριστού, η οποία βέβαια είναι απείρως ανώτερη, αλλά και της δικής μας, η οποία έπεται. Το απολυτίκιο τονίζει ιδιαίτερα αυτή τη σύνδεση, η οποία μας δίνει ελπίδα και πίστη στο μέλλον: «τὴν κοινὴν Ἀνάστασιν πρὸ τοῦ Σου πάθους πιστούμενος»Ο Χριστός για να αναστήσει το Λάζαρο χρειάστηκε να αντιστρέψει τη φθορά. Το σώμα είχε αρχίζει να αποσυντίθεται. Να διαλύεται. Να λυώνει. Αυτό όμως δεν εμπόδισε το Χριστό να τον αναστήσει. Κατά τον ίδιο τρόπο δεν θα τον εμποδίσει να προχωρήσει και στη δική μας Ανάσταση

Η έγερση του Λαζάρου είναι ιδιαίτερα αγαπητή στο λαό μας. Έχει τραγουδηθεί ιδιαίτερα από μεγάλους και παιδιά. Σε πολλές περιοχές έχουμε δρώμενα, τα οποία αναπαριστούν με τον ελεύθερο λαϊκό τρόπο το περιστατικό.

Μετά από αυτό το περιστατικό που συνέβη 6 ημέρες πριν από το Πάσχα ακολουθεί η πορεία του Κυρίου προς την Ιερουσαλήμ. Ο Χριστός πλέον δεν είναι αυτός που ανασταίνει νεκρούς και κάνει θαύματα, αλλά αυτός που θα πεθάνει για εμάς, αυτός που σε λίγο θα συρθεί ως προβατό για να θυσιαστεί και δεν θα φέρει καμία αντίρρηση σε αυτόν που θα τον θυσιάσει.

Καλή Μεγάλη Εβδομάδα!

Γιατί τρώμε μπακαλιάρο την 25η Μαρτίου;

Για την ορθόδοξη εκκλησία η Μεγάλη Σαρακοστή είναι η πιο παλιά και αυστηρή περίοδος της νηστείας. Η καθιέρωσή της ξεκίνησε τον 4ο αιώνα μ.Χ. και προέβλεπε οι πιστοί να τρώνε μια φορά την ημέρα, μετά τις 3 το μεσημέρι.

Κατά την περίοδο της Σαρακοστής, η νηστεία διαφοροποιείται τρεις φορές. Με αυτό τον τρόπο δίνει την ευκαιρία στους πιστούς να ενδυναμωθούν, καθώς αυτή η νηστεία είναι αυστηρή.

Η πρώτη εξαίρεση είναι ανήμερα της γιορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στις 25 Μαρτίου. Μέσα στην περίοδο του πένθους της Σαρακοστής, είναι μια χαρούμενη γιορτή.

Είναι αφιερωμένη στην Παναγία και επιτρέπει στους πιστούς την κατανάλωση ψαριού, λαδιού και κρασιού.

Η δεύτερη μέρα διαφοροποίησης της νηστείας είναι η Κυριακή των Βαΐων.

Πρόκειται για μια Δεσποτική γιορτή, αφιερωμένη στην επίγεια ζωή του Ιησού. Έτσι, επιτρέπεται και πάλι στους πιστούς η κατανάλωση ψαριού, λαδιού και κρασιού.

Τη Μεγάλη Πέμπτη είναι η τρίτη και τελευταία διαφοροποίηση της νηστείας, όπου επιτρέπεται η κατανάλωση λαδιού σε ανάμνηση της παράδοσης του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας από τον Ιησού Χριστό.

Ο μπακαλιάρος άρχισε να καταναλώνεται από τους Έλληνες γύρω στον 15ο αιώνα και καθιερώθηκε ως εθνικό φαγητό της 25ης Μαρτίου.

Πώς προέκυψε το έθιμο;

Το παραδοσιακό φαγητό της ημέρας του Ευαγγελισμού είναι ο μπακαλιάρος με συνοδεία σκορδαλιάς.

Το έθιμο είναι σημαντικό για τον Ελληνισμό. Από το 1838 συμπίπτει με τον εορτασμό της Επανάστασης του 1821.

Η συνήθεια αυτή προκύπτει από την αδυναμία των κατοίκων στα βουνά να προμηθεύονται άμεσα και οικονομικά φρέσκα ψάρια.

Ο μπακαλιάρος δεν είναι ελληνικό ψάρι, καθώς βρίσκεται στις ακτές του βορειοανατολικού Ατλαντικού. Παρά το γεγονός αυτό, όταν ο μπακαλιάρος γίνεται παστός, είναι εύκολος στη συντήρηση και οικονομικός.

Ο μπακαλιάρος άρχισε να καταναλώνεται από τους Έλληνες γύρω στον 15ο αιώνα και καθιερώθηκε ως εθνικό φαγητό της 25ης Μαρτίου.

Το φρέσκο ψάρι ήταν είδος πολυτελείας για τους φτωχούς κατοίκους της ηπειρωτικής Ελλάδας, με εξαίρεση τα νησιά.

Αφού ο παστός μπακαλιάρος είναι φθηνή και εύκολη λύση, καθιερώθηκε το έθιμο που κρατά μέχρι και σήμερα.

Εμφιαλωμένο VS νερό βρύσης...!

Το βασικό θέμα, είτε πρόκειται για εμφιαλωμένο νερό είτε για το πόσιμο νερό της βρύσης, είναι το θέμα της ασφάλειας. Το φιλτράρισμα από το οποίο περνά το εμφιαλωμένο νερό, εξαφανίζει πιθανά μολυσματικά στοιχεία αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι το εμφιαλωμένο νερό είναι καλύτερο για τον οργανισμό μας. Τι τελικά ισχύει με το θέμα της κατανάλωσης εμφιαλωμένου ή όχι νερού; 

Θέματα δημόσιας υγείας σχετικά με το πόσιμο νερό, εμφιαλωμένο ή από τη βρύση, είναι σπάνια στην Ευρώπη και στη χώρα μας μιας και οι προδιαγραφές της ποιότητας, της παραγωγής και της συσκευασίας νερού είναι υψηλές. Το νερό της βρύσης στις περισσότερες ελληνικές πόλεις (εξαιρούνται πόλεις και δίκτυα με παλαιά και φθαρμένα συστήματα υδροδότησης) είναι πολύ καλής ποιότητας, καθότι υπάρχουν συνεχείς και συστηματικοί έλεγχοι. Oι γευστικές προτιμήσεις των καταναλωτών φαίνεται να είναι ο κύριος παράγοντας για την τελική επιλογή, όταν η ποιότητα του νερού της βρύσης στην περιοχή που ζει κανείς είναι δεδομένη. 

Σε παγκόσμια κλίμακα, τα τελευταία χρόνια, η αυξανόμενη ρύπανση των επιφανειακών και υπόγειων υδατικών πόρων, είχε αποτέλεσμα την υποβάθμιση του νερού από την βρύση και έδωσε αφορμή για την δημιουργία μεγάλων εταιριών παραγωγής εμφιαλωμένου νερού. Όμως, με την εξέλιξη της τεχνολογίας καθαρισμού νερού, υπάρχουν περιπτώσεις που το νερό του δικτύου ύδρευσης είναι καλό ή και καλύτερο από το εμφιαλωμένο. Γενικά, το νερό της βρύσης περιέχει μια ποικιλία φυσικών και σχετικά αβλαβών επιμολυντών, όπως είναι τα μεταλλικά ιόντα του σιδήρου και του μαγνησίου και το ανθρακικό ασβέστιο. Εκτός αυτών, όμως, προστίθεται χλώριο για απολύμανση και προστασία από τα βακτήρια, γεγονός που κατά πολλούς ειδικούς καθιστά το νερό της βρύσης επικίνδυνο για την υγεία μας. Ωστόσο, σύμφωνα με την εθνική και κοινοτική νομοθεσία κάθε πόσιμο νερό –και τα εμφιαλωμένα, υπόκεινται σε περιοδικό και συνεχή έλεγχο  από υδρολογική, γεωλογική, φυσική, χημική και μικροβιολογική άποψη. 

Καταρχήν, οφείλουμε να διαβάσουμε στην ετικέτα το είδος, τη φυσική χημική σύστασή του και τις υπόλοιπες πληροφορίες που αναγράφονται σχετικά με το εμφιαλωμένο νερό που πίνουμε. Από τις σημαντικές πληροφορίες που σχετίζονται άμεσα με την υγεία μας είναι μεταξύ των άλλων το Νάτριο, το Ασβέστιο και το Μαγνήσιο. Υπάρχουν τρεις κατηγορίες εμφιαλωμένων, αναγνωρισμένες από την Ευρωπαϊκή Ένωση: το επιτραπέζιο, το φυσικό μεταλλικό νερό και το νερό πηγής. Τα Επιτραπέζια νερά είναι κοινά πόσιμα συσκευασμένα νερά που χρησιμοποιούνται για ανθρώπινη κατανάλωση και στις βιομηχανίες τροφίμων και ποτών είτε μετά από προηγούμενη κατεργασία, είτε χωρίς αυτή. Μπορεί να είναι επιφανειακής ή υπόγειας προέλευσης και επιτρέπεται να υποβληθούν σε κατεργασίες απολύμανσης. Τα Φυσικά Μεταλλικά νερά, είναι υποχρεωτικά υπόγειας προέλευσης, περιέχουν περισσότερα, από το κοινό πόσιμο νερό, ανόργανα άλατα, ιχνοστοιχεία ή άλλα συστατικά, και δεν επιτρέπεται καμία επεξεργασία απολύμανσής τους. Τα νερά Πηγής είναι υπόγειας προέλευσης, η εκμετάλλευσή τους γίνεται στις φυσικές ή τεχνητές εξόδους μιας πηγής ή γεώτρησης, εμφιαλώνονται στον τόπο προέλευσή τους επιτόπου και δεν επιτρέπεται καμιά επεξεργασία απολύμανσης τους.

Τα εμφιαλωμένα νερά είναι όχι μόνο οικονομικά πανάκριβα, αλλά και μη φιλικά προς το περιβάλλον από περιβαλλοντική άποψη. Η υπερβολική κατανάλωσή τους μπορεί να δημιουργήσει υπερβολικές συγκεντρώσεις νατρίου, καθώς επίσης και διάφορες τοξίνες ακόμη και βενζόλιο που είχαν ανιχνευθεί στο παρελθόν. Μπουκάλια φτιαγμένα από PET (τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο) διαπιστώθηκε ότι περιέχουν έστω και χαμηλά επίπεδα από το βαρύ μέταλλο αντιμόνιο. Είναι ενδεχόμενο, επίσης, ορισμένες τοξικές ουσίες που βρίσκονται στο περιβάλλον κατά τη διύλιση ή και κατά τη μεταφορά και αποθήκευση των εμφιαλωμένων νερών να διαπεράσουν το πλαστικό και να εμπλουτίσουν το νερό.  Ιδιαίτερη προσοχή επίσης πρέπει να δίνεται στις συνθήκες και τον τρόπο αποθήκευσης και μεταφοράς των φιαλών.

Πηγή: http://www.itrofi.gr

Σπάσε τα δεσμά...!

Οι αλυσίδες του νου...

Οι χειρότερες φυλακές είναι αυτές που δεν τις αντιλαμβάνεσαι γιατί οι αλυσίδες δεν είναι στα χέρια σου αλλά στο μυαλό σου

Χωρίς να το καταλάβουμε κάποιοι έχτισαν την φυλακή του νου μας πέτρα πέτρα και εμείς καθόμαστε από μέσα και κοιτάζουμε τον κόσμο έξω . Μέσα από το μικρό οπτικό μας πεδίο , την περιορισμένη μας συνείδηση θέλουμε να ζούμε μια ελεύθερη ζωή . Αυτό δεν μπορεί να γίνει μέσα από την φυλακή . Για αυτό όσο συνεχίζεις να κοιτάζεις από το παραθυράκι της φυλακής , όσα βιβλία και να διαβάσεις , όλων των σοφών της γης τα λόγια και να αναπαράγεις στον εαυτό σου , πάλι μικρή θα είναι η εικόνα που έχεις για τον κόσμο .

Αυτό που θα σου δώσει την ελευθερία σου είναι να γκρεμίσεις τους τοίχους της φυλακής σου .

Αργά και μεθοδικά όπως στην έχτισαν οι άλλοι για λογαριασμό σου . Έτσι και εσύ θα την γκρεμίσεις, πέτρα πέτρα , μέρα με την ημέρα , για να μπορείς να βλέπεις όλη την εικόνα του κόσμου σου και με τα δικά σου μάτια . Να ζωγραφίσεις την ζωή με τα δικά σου χρώματα . Να ζήσεις ελεύθερα , με αυτοσυνείδηση γαλήνη και ευδαιμονία...! Και μετά να αφυπνίσεις να απελευθερώσεις και άλλους

Σπάσε τα δεσμά...!

Η πρώτη μέρα της άνοιξης...!

Το μεσημέρι και συγκεκριμένα στις 12:29 ώρα Ελλάδας θα υπάρξει εαρινή ισημερία.

Θα αρχίσει έτσι και επίσημα η Άνοιξη του 2018 στο βόρειο ημισφαίριο, στο οποίο ανήκει και η χώρα μας. Αντίστροφα, στο νότιο ημισφαίριο θα ξεκινήσει το φθινόπωρο.

Η ισημερία συμβαίνει δύο φορές τον χρόνο, όταν ο άξονας της γης ευθυγραμμίζεται παράλληλα και σε ορθή γωνία με τον άξονα του ηλίου με αποτέλεσμα η διάρκεια της ημέρας και της νύχτας να είναι ίση σε οποιοδήποτε σημείο της Γης.

Η ισημερία συμβαίνει γύρω στις 20 Μαρτίου και 22 Σεπτεμβρίου. Σε αυτό το σημείο η παρέκκλιση του άξονα της γης είναι μηδενική προς τον ήλιο. Το όνομα ισημερία προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις ίσος και ημέρα, ενώ το διεθνές αντίστοιχο όνομα, equinox, προέρχεται από το λατινικό aequus (ίσος) και nox (νύχτα), καθώς κατά την ισημερία, η νύκτα και η ημέρα έχουν περίπου το ίδιο χρονικό μήκος.

Οι ονομασίες εαρινή και φθινοπωρινή ισημερία είναι σχετικές και αφορούν στην εύκρατη ζώνη του βόρειου ημισφαιρίου, καθώς στις αντίστοιχες ημερομηνίες στο νότιο ημισφαίριο υπάρχουν εποχές είναι αντίθετες, ενώ στις δύο πολικές και την τροπική ζώνη δεν υπάρχει αυτή η διαφοροποίηση εποχών.

Εδώ και χιλιάδες χρόνια η Άνοιξη μικραίνει στο βόρειο ημισφαίριο και ότι αυτή «χάνει» το κερδίζει σε διάρκεια το καλοκαίρι.

Σήμερα, ο χειμώνας στο βόρειο ημισφαίριο διαρκεί περίπου 89 ημέρες, η άνοιξη 93, το καλοκαίρι 94 και το φθινόπωρο σχεδόν 90 μέρες. Στο σύνολό τους, η θερμότερη περίοδος του έτους είναι περίπου μία εβδομάδα μεγαλύτερη σε διάρκεια από την ψυχρότερη.

Η διάρκεια της άνοιξης μειώνεται περίπου ένα λεπτό της ώρας κάθε χρόνο, ενώ ο χειμώνας μειώνεται σχεδόν κατά μισό λεπτό ετησίως. Αντίστροφα, η διάρκεια του καλοκαιριού μεγαλώνει με ετήσιο ρυθμό ενός λεπτού (που χάνει η άνοιξη), ενώ του φθινοπώρου αυξάνει κατά μισό λεπτό (που χάνει ο χειμώνας). Έτσι, όσο περνάνε τα χρόνια, το καλοκαίρι μεγαλώνει σε βάρος της άνοιξης και το φθινόπωρο σε βάρος του χειμώνα.

Υπολογίζεται ότι το έτος 3000 το καλοκαίρι θα διαρκεί 93,92 μέρες στο βόρειο ημισφαίριο, η άνοιξη 91,97 μέρες, το φθινόπωρο 90,61 μέρες και ο χειμώνας 88,74.

Οι εποχές του έτους οφείλονται στην κλίση του άξονα περιστροφής της Γης κατά περίπου 23,5 μοίρες, με συνέπεια κάθε ημισφαίριο επί έξι μήνες να κλίνει περισσότερο προς τον Ήλιο ή αντίστροφα να απομακρύνεται από αυτόν.

Ο βασικός λόγος που η άνοιξη γίνεται μικρότερη διαχρονικά, είναι ότι ο ίδιος ο άξονας περιστροφής της Γης μετακινείται (το φαινόμενο της «μετάπτωσης» στην αστρονομία). Η άνοιξη ολοκληρώνεται με το θερινό ηλιοστάσιο, αλλά λόγω της μετάπτωσης το σημείο στην τροχιά της Γης όπου ο πλανήτης μας φθάνει σε αυτό το ηλιοστάσιο, μετακινείται οριακά κάθε χρονιά. Έτσι, κάθε φορά η άνοιξη τελειώνει (και το καλοκαίρι αρχίζει) λίγο νωρίτερα.

Σε βάθος χρόνου, η διαφορά θα είναι αισθητή. Για παράδειγμα, σύμφωνα με τους υπολογισμούς, κατά το έτος 8680 η άνοιξη θα διαρκέσει μόνο 88,5 ημέρες ή περίπου τέσσερις ημέρες λιγότερες σε σχέση με το 2015. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, οι αλλαγές στη διάρκεια των εποχών είναι κάθε χρόνο τόσο μικρές, που ένας άνθρωπος δεν τις προσέχει.

"Ο μήνας έχει εννιά"...!

Η φράση “ο μήνας έχει εννιά” χρησιμοποιείται για να εκφράσει ανεμελιά και ξεγνοιασιά.

Υπάρχουν τρεις διαφορετικές εκδοχές για την προέλευσή της.

Η επικρατέστερη προέρχεται από τα πρώτα χρόνια ύπαρξης του νέου ελληνικού κράτους, όταν οι δημόσιοι υπάλληλοι πληρώνονταν την ένατη ημέρα του μήνα. Η μέρα μισθοδοσίας προκαλούσε αισθήματα χαράς στους εργαζόμενους. Δεν ήταν και λίγο για κάποιους να έχουν σταθερή μισθοδοσία όσο κρατούσε ο διορισμός, σε μια εποχή σκληρής φτώχιας.

Η δεύτερη εκδοχή αναφέρεται σε ένα αρχαιότερο γεγονός. Λίγο πριν από τη μάχη του Μαραθώνα το 490 π.Χ, οι Αθηναίοι έστειλαν αγγελιαφόρο στους Σπαρτιάτες και τους ζήτησαν να τους βοηθήσουν στον πόλεμο εναντίον των Περσών. Οι Σπαρτιάτες ήταν πρόθυμοι να βοηθήσουν, αλλά έπρεπε να υπακούσουν σε νόμο που τους απαγόρευε να πολεμήσουν πριν από τη γέμιση του φεγγαριού. Η απάντηση που έδωσαν στον αγγελιαφόρο ήταν η εξής: “Είναι εννέα του μηνός και το φεγγάρι δεν είναι γιομάτο”. Οι Σπαρτιάτες έστειλαν πράγματι στρατό, μετά την πανσέληνο, αλλά η μάχη είχε ήδη τελειώσει με τη θριαμβευτική νίκη των ελληνικών δυνάμεων. Η φράση «και ο μήνας έχει εννιά», δήλωσε πλέον την αποχή, την ασφάλεια, την καλοπέραση μακριά από τις πολεμικές κακουχίες,

Η τρίτη εκδοχή αφορά στη γιορτή του ραμαζανίου στην Τουρκία. Σύμφωνα με το μουσουλμανικό ημερολόγιο, το ραμαζάνι γιορτάζεται τον ένατο μήνα του έτους. Κατά τη διάρκεια της γιορτής, οι Μουσουλμάνοι νηστεύουν έως τη δύση του ηλίου και έπειτα τρώνε και πίνουν ελεύθερα. Λογικά μάλλον αυτή είναι και η πλέον αδύναμη εκδοχή...

Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας...!

Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας ή διεθνής ημέρα των δικαιωμάτων των γυναικών καλύτερα, δεν είναι μια ημέρα "συμπάθειας" των ανδρών στις γυναίκες, ούτε μέρα προσφοράς λουλουδιών και δώρων.

Είναι μια μέρα όπου τιμούμε τις εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες στις 8 Μαρτίου του 1857 απεργούσαν ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας. Tη μέρα αυτή η αστυνομία επιτέθηκε και διέλυσε βίαια το πλήθος των λευκοντυμένων γυναικών, όμως το εργατικό κίνημα είχε ήδη γεννηθεί. Δυο χρόνια αργότερα, οι γυναίκες που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις οργάνωσαν το πρώτο εργατικό σωματείο γυναικών και συνέχισαν τον αγώνα για τη χειραφέτηση τους.

Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε ένα χρόνο αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή με πρόταση της Γερμανίδας σοσιαλίστριας Κλάρα Τσέτκιν.

Μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία, η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι έπεισε τον Λένιν να καθιερώσει την 8η Μαρτίου ως επίσημη αργία! Τον Γενάρη του 1918 στη Σοβιετική Ένωση τέθηκε σε ισχύ ο νέος Οικογενειακός Κώδικας που κατοχύρωνε τη νομική ισότητα για τις γυναίκες. Επίσης καθιερώθηκε η άδεια μητρότητας μετ’ αποδοχών και αφορούσε την περίοδο τόσο πριν, όσο και μετά τον τοκετό.

Τιμώντας τη μέρα αυτή, ας θυμηθούμε ότι στη χώρα μας η πρώτη απεργία γυναικών έγινε το 1892 από τις εργάτριες του εργοστασίου Ρετσίνα στον Πειραιά. Η εργοδοσία που είχε τότε αποκτήσει το πέμπτο της εργοστάσιο, έκανε προσπάθεια να τους μειώσει το μεροκάματο κατά 20%! Ενώ η πρώτη φορά που ψήφισαν γυναίκες σε εθνικές εκλογές ήταν σ” αυτές που οργάνωσε το ΕΑΜ τον Απρίλιο 1944, για την ανάδειξη της Εθνοσυνέλευσης των Κορυσχάδων.

Όταν η ζωή σου παρουσιάζει χίλιους λόγους για να κλάψεις, εσύ δείξε πως έχεις χίλιους λόγους για να γελάσεις....!

Ένας μοναχός ζεν, διαλογιζόμενος στις όχθες ενός ρέματος, είδε ένα σκορπιό που είχε πέσει μέσα στο νερό και αποφάσισε να τον σώσει.Όταν τον έπιασε, ο σκορπιός τον τσίμπησε.

Εξ αιτίας του πόνου, ο μοναχός άφησε πάλι τον σκορπιό ο οποίος έπεσε πάλι μέσα στο νερό.

Ο μοναχός προσπάθησε πάλι να τον βγάλει από το νερό αλλά ο σκορπιός τον τσίμπησε ξανά.

Ένας μαθητής που ήταν εκεί, πλησίασε τον μοναχό και τον ρώτησε:

«Με συγχωρείς δάσκαλε, κάθε φορά που προσπαθείτε να σώσετε τον σκορπιό, εκείνος σας τσιμπάει, γιατί συνεχίζετε;»

Ο μοναχός απάντησε:

«Η φύση του σκορπιού είναι να τσιμπάει αλλά αυτό δεν θα αλλάξει την δική μου εις το να βοηθήσω.»

Πήρε, λοιπόν ένα φύλλο και έβγαλε έξω τον σκορπιό από το νερό και έτσι του έσωσε την ζωή…στην συνέχεια γύρισε προς τον μαθητή και του είπε:

«Μην αλλάξεις ποτέ την φύση σου εάν κάποιος σου κάνει κακό, απλά πάρε προφυλάξεις. Οι άνθρωποι είναι σχεδόν πάντα αχάριστοι για τα οφέλη που τους προσφέρετε, αλλά αυτός δεν είναι λόγος για να σταματήσετε να κάνετε το καλό, ούτε να εγκαταλείψετε την αγάπη που έχετε μέσα σας. Οι μεν επιδιώκουν την ευτυχία, οι δε την δημιουργούν.

Να ανησυχείς περισσότερο για την δική σου συνείδηση παρά για την υπόληψη σου.

Γιατί η συνείδηση δείχνει εκείνο που είσαι και η υπόληψη δείχνει εκείνο που οι άλλοι σκέφτονται για σένα.

Όταν η ζωή σου παρουσιάζει χίλιους λόγους για να κλάψεις, εσύ δείξε πως έχεις χίλιους λόγους για να γελάσεις.»

Τήνος: Οι λεμβούχοι εν δράση...!

Οι λεμβούχοι της Τήνου (όπως εξάλλου και των άλλων νησιών) αποτελούσαν μια τάξη εργαζομένων που έδινε χρώμα (όχι πάντα όμορφο) στο λιμάνι! Εδώ από τις τελευταίες δόξες τους! Το 1954 τα λιμενικά έργα του «άσπλαχνου» Λαρούτσου το 1954 τους έβαλαν στην ανεργία.

Μονογραμμάτων Παράδοση...!

Τα μονογράμματα άρχισαν να χρησιμοποιούνται τον 4ο αι. π.Χ., μια παράδοση που κράτησε πολλούς αιώνες. Άλλοτε πιο απλά, ευανάγνωστα, κι άλλοτε πολύπλοκα, όπως εδώ αυτό του Ιουστινιανού Α΄ (482-565), του τελευταίου πραγματικά Ρωμαίου αυτοκράτορα στην Ανατολή, φλοτεχνημένο σε κιονόκρανο της Αγίας Σοφίας. Το μονόγραμμα του Ιουστινιανού είναι με λατινικούς χαρακτήρες, ενώ εκείνο της συζύγου του Θεοδώρας με ελληνικούς…

Το μονόγραμμα του Ιουστινιανού. Ξεχωρίζουν τα γράμματα J, U, S, T, A....

Το ψηφιδωτό με τον Ιουστινιανό προέρχεται από τη βασιλική του Αγίου Βιταλίου της Ραβέννας στην Ιταλία (547).

Στα κιονόκρανα της Αγίας Σοφίας συναντάμε, εκτός από τα μονογράμματα του ιδρυτή της Ιουστινιανού, και εκείνα της συζύγου του Θεοδώρας, της πιο δυναμικής αυτοκράτειρας που κόσμησε τον θρόνο της Νέας Ρώμης. Εδώ, όμως, το μονόγραμμα είναι χαραγμένο στα ελληνικά, προφανώς αναφορά στην ελληνική της καταγωγή. Σε αντίθεση με εκείνο του Ιουστινιανού είναι αρκετά ευανάγνωστο.

Το μονόγραμμα της Θεοδώρας...:

Βέβαια το μονόγραμμα ποτέ δε χάθηκε... Από τον Καρλομάγνο έως τις φίρμες των σύγχρονων επιχειρήσεων και τα πουκάμισα της ελίτ!

Στο Βαθύ 50 χρόνια πριν...!

Μια σπάνια φωτογραφία στο Βαθύ, κάτω από την Καραμπούσα, 50 κα πλέον χρόνια πριν! Από δεξιά ο Παναγιώτης Ν. Κυραρίνης, ο Οδυσσέας Παλαμάρης, η Μαριγώ συζ, Παν. Κυραρίνη και η μικρή Ελένη συζ. Νκολάου Κουλουρή. Φωτογράφος ο αείμνηστος καθηγητής Γιώργος Δεσπίνης.

Ο κουμουνδούρος του Φιλιππότη...!

Τόσο σπουδαίος και όμως ελάχιστα γνωστός… Η προσωπικότητα και το έργο του σκεπάζονται κάπως από την εκτυφλωτική λάμψη του Χαλεπά και του πατρός Λύτρα (και από τον δύσκολο χαρακτήρα του). Παρά ταύτα το έργο του αποτελεί σημείο καμπής της νεοελληνικής γλυπτικής! Του χρόνου, 2019, θα γιορτάσουμε τα 100 χρόνια από τον θάνατό του. Το Μουσείο Τηνίων Καλλιτεχνών Πανόρμου διαθέτει, ευτυχώς, αρκετά προπλάσματα έργων του, που διασώθηκαν και δωρήθηκαν από τον μαθητή του Μπεναρδιανό γλύπτη Γιαννούλη Κουλουρή.

Μάθε πρώτα να αγαπάς τον εαυτό σου...!

Όμορφο είναι να σε αγαπούν, και παραπάνω από όμορφο, θεϊκό θα έλεγα, αλλά αν πρώτα δεν έχεις μάθει να αγαπάς εσύ, και μάλιστα πρωτίστως τον εαυτό σου, εξάρτηση λέγεται αυτό που ζεις.

Όμορφη είναι η βόλτα στο δειλινό, αγκαλιά με το ταίρι σου, αλλά περπάτησες ποτέ και μόνος εκεί, παρέα με τις φωνές σου; Μήπως γυρεύεις σκέφτομαι, οι αγκαλιές των άλλων να πνίξουν τα λόγια της σιωπής σου;

Όμορφο είναι το χέρι να σου κρατούν, ζεστασιά και συντροφικότητα αποπνέει. Πάρε όμως πρώτα τα χέρια τα δικά σου, και στο ύψος της καρδιάς απόθεσέ τα. Μην αισθανθείς άραγε την παγωνιά εκεί και στο χέρι το δανεικό ψάχνεις να τη ζεστάνεις;

Όμορφα γέρνει ο ήλιος στο βασίλεμά του, όταν μέσα από τα μάτια του συντρόφου σου τον αντικρίζεις. Αλλά πάντα θα απορώ! Δύει ποτέ του άσκημα, ή την ασκήμια της ψυχικής μου διάθεσης εκείνος καθρεφτίζει;

Όμορφη είναι σε όλα της τούτη η ζωή. Μόνο που εκεί έξω να μην την ψάχνεις την ομορφιά γιατί όποτε τη βρίσκεις, φευγαλέα θα γίνεται! Είναι τα μάτια που κοιτούν αυτά που φταίνε και όχι αυτό που βλέπεις!

John Lennon...!

Όταν ήμουν 5 χρονών, η μητέρα μου πάντα μου έλεγε ότι η ευτυχία είναι το κλειδί της ζωής. 

Όταν πήγα στο σχολείο με ρώτησαν τι ήθελα να γίνω όταν μεγαλώσω. Έγραψα: "ευτυχισμένος" 

Μου είπαν ότι δεν κατάλαβα το ερώτημα, και τους είπα ότι δεν καταλαβαίνουν τη ζωή.

- John Lennon