Σίγουρα ο Θεός δεν θέλει να διαλυθούμε ούτε να χωρίσουμε. Πρακτικά: Να παρακαλάμε τον Θεό να μας φωτίζει. Καθένας να το ζητά για τον εαυτό του. «Κύριε, βοήθησέ με να πάω στον Παράδεισο. Και να διορθώσω αυτά που πρέπει να διορθώσω στον εαυτό μου, αν είναι κάτι που δεν κάνω σωστά». Ολα να πάνε καλά στη ζωή σου. Και να σωθεί ο γάμος σου, που μερικές φορές κλονίζεται και σε πιάνει τρέλα, και το διαζύγιο φαντάζει ως η καλύτερη λύση επείγουσας ανάγκης. Κάνε θερμή προσευχή για ενότητα, αγάπη και αλλαγή. Και θα ακούσει ο Θεός αυτή την προσευχή σου. Αυτό εύχομαι.
Ζήσε! Διάβασα αυτές τις ημέρες κάτι που με άγγιξε. Για μια κυρία που εργαζόταν και είχε αφιερώσει τη ζωή της στη φροντίδα ανθρώπων που βρίσκονταν στο τελευταίο στάδιο της ζωής τους, λίγο προτού φύγουν απ' αυτό τον κόσμο. Πολλές ήταν οι φορές που ήρθε σε επαφή με παππούδες και γιαγιάδες λίγο προτού ξεψυχήσουν. Μίλησε μαζί τους αυτή την τόσο ιδιαίτερη στιγμή του τέλους τους και έμαθε μεγάλα μυστικά της ζωής τους. Διότι εκείνη τη στιγμή οι ετοιμοθάνατοι άνοιγαν την καρδιά τους κι έλεγαν μεγάλες αλήθειες.
Ρώτησε, λοιπόν, αρκετούς: «Πες μου, για ποια πράγματα μετάνιωσες στη ζωή σου; Κι αν σου δινόταν η ευκαιρία να ξαναζήσεις, τι θα έκανες;» Ενενήντα τοις εκατό και παραπάνω των παππούδων και των γιαγιάδων που ήταν έτοιμοι να φύγουν απ' τον κόσμο αυτό ξέρεις για ποιον λόγο μετάνιωσαν; Μετάνιωσαν διότι δεν έζησαν τη ζωή τους, αλλά έζησαν τη ζωή κάποιων άλλων. Μετάνιωσαν διότι δεν εκπλήρωσαν την προσωπική επιθυμία της καρδιάς τους. Και διότι δεν ικανοποίησαν τους βαθύτατους, δικούς τους, προσωπικούς πόθους. «Δεν έζησα τη δική μου ζωή. Εζησα τη ζωή που ζήτησαν οι άλλοι να ζήσω. Αυτοί οι άλλοι ήταν ο πατέρας μου, η μάνα μου, η κοινωνία, άλλοι άνθρωποι, το καθεστώς, το κατεστημένο, άνθρωποι που βρέθηκαν κοντά μου και με καταπίεσαν. Ολοι αυτοί τσάκισαν τα όνειρά μου και δεν άφησαν τις ελπίδες και τα προσωπικά μου σχέδια να ανθήσουν. Αυτό έχω μετανιώσει. Αν ξαναζούσα, θα ήθελα να ζήσω την προσωπική μου ζωή και να κάνω πράγματα που αρέσουν σ' εμένα.
Πάντα ήθελα να ταξιδεύω, αλλά δεν το 'κανα! Διότι μια ζωή έλεγα στον εαυτό μου: "Οχι, πρέπει να γίνεσαι θυσία για τους άλλους". Ηθελα να χαρώ κάποιες μικρές προσωπικές χαρές, μα έλεγα: "Οχι, πρέπει να ζεις μέσα στην ταλαιπωρία, για χάρη των άλλων".
Με τις δηλώσεις τους αυτές οι ετοιμοθάνατοι μας έδειξαν μια πραγματικότητα: Ο άνθρωπος είναι πλασμένος εν τέλει για να χορταίνει από ευτυχία και χαρά. Κι αν αυτό δεν γίνεται, τελικά μαραζώνει.
Μια απαραίτητη διευκρίνιση: Η χαρά κρύβεται μέσα στην αγάπη και τη θυσία. Οντως. Αλλο όμως εκούσια θυσία κι άλλο καταναγκασμός. Αλλο αυτοθυσία κι άλλο αυτοκτονία.
Αυτοί οι άνθρωποι έδειξαν ότι, στην πραγματικότητα, είχαν αυτοκτονήσει. Πώς αλλιώς να ονομάσουμε αυτό που έκαναν μια ζωή; Σκότωσαν τα όνειρά τους, μαράζωσαν την ψυχή τους. Γι' αυτό στο τέλος είπαν: «Μετάνιωσα που δεν έζησα τη ζωή μου».
Από το βιβλίο του π. Ανδρέα Κονάνου
«Ολα του γάμου δύσκολα...» των εκδόσεων Αθως
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου