Εκ των επιφανών...!

Ο επισκοπικός θρόνος Σύρου-Τήνου λαμπρύνθηκε κατά καιρούς από την παρουσία ανδρών επιφανών! Ένας εξ αυτών ο Αλέξανδρος Λυκούργος (1827-1875). Λόγιος, με σπουδές στη Γερμανία, καθηγητής Πανεπιστημίου... Θερμός υποστηριχτής της Ένωσης με την Αγγλικανική Εκκλησία, αλλά δειν΄ςο αντίπαλος του Πανσλαβισμού... Με τον Τηνιακό υφηγητή Αντώνιο Μοσχάτο εξέδιδαν το θεολογικό περιοδικό «Ιερομνήμων» πολέμιο του Πανσλαβισμού... Το 1866, παρά τις αντιδράσεις του Τσάρου, εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Σύρου - Τήνου και Μήλου. Πέθανε όμως νέος. Ο επιφανέστερος εκ των αρχιερατευσάντων στον επισκοπικό θρόνο <Σύρου-Τήνου. Δυο άλλοι σημαντικοί ιεράρχες ο Μεθόδιος Παπαναστασόπυλος (1883-1903) και ο Αθανάσιος Λεβεντόπουλος (1907-1929)...

Από το περιοδικό London Illustrated News (1870).

Τι πρέσβευε ο Πανσλαβισμός και ποιούς είχε υποστηρικτές;

Την εποχή εκείνη δεν ήταν πολιτικό κίνημα, αλλά θρησκευτικό (προτεραιότητα της σλαβικής ορθοδοξίας) με πολιτικό υπόβαθρο. Στόχος ήταν η Μόσχα = Τρίτη Ρώμη. Από εκεί ξεκίνησε και η ατιπαράθεση με τους Έλληνες για τον Πανάγιο Τάφο. Η ιστορία έφτασε σε παροξυσμό γύρω στο 1900. Μέσα στο πνεύμα αυτό εκτυλίχτηκαν και τα Ευαγγελικά. Οι Έλληνες υποψιάζονταν την Όλγα ως όργανο αυτής της πολιτικής (πίσω όμως απ' αυτά ήταν η Γερμανία).