Γεύση της Ελλάδας: η νέα γαστρονομική σκηνή στην Τήνο...!
Από τους μελισσοκόμους έως τους οινοπαραγωγούς, οι ντόπιοι και οι νεοφερμένοι δημιουργούν έναν παράδεισο για την Τήνο στις Κυκλάδες και μετατρέπουν τα παλιά κτίρια σε κομψά μέρη για να μείνουν...
Είναι αρκετά προφανές γιατί ο ελληνικός φιλόσοφος του 20ού αιώνα Κορνήλιος Καστοριάδης αποκαλούσε την Τήνο το "χειροποίητο νησί"...
Στα 50 ξεχωριστά χωριά του νησιού των 75 τετραγωνικών μιλίων στις βόρειες Κυκλάδες, οι μαρμάρινοι γλύπτες έχουν μετατρέψει κάθε πύλη, πόρτα και κρήνη σε έργο τέχνης. Ακόμη και οι πινακίδες που πωλούνται για άδειες κατοικίες είναι χαραγμένες από μάρμαρο...
Τα στεγανά πέτρινα τοιχώματα που κυματίζουν τις κοιλάδες, οι περίπλοκοι περιστεριώνες και τα λατομεία που γκρεμίζουν γύρω από αυτούς τους λόφους που μοιάζουν με φασκόμηλο αποτελούν ένδειξη σκληρής εργασίας και καλλιτεχνικής ευαισθησίας...
Το 1842, ο Γάλλος συγγραφέας ταξιδιών Alexis de Valon σημείωσε: "Το σύνολο του νησιού καλλιεργείται με μεγάλη αποφασιστικότητα, σχεδόν σε αντίθεση με τη φύση. απουσία εδάφους, οι κάτοικοι αράζουν ακόμη και τα βράχια ".
Στο κρασί του Βολάκου στο Φαλατάδο, στα νοτιοανατολικά της Τήνου, ο Μιχάλης Κοντιζάς συνεχίζει αυτή την παράδοση: οι βιολογικοί αμπελώνες του σφύζουν από ογκόλιθους γρανίτη τόσο ομαλά όσο γιγαντιαίες οβίδες.
Δεν υπάρχει τίποτα για μίλια γύρω, αλλά για ανοιχτούς χώρους και για ατρόμητες κατσίκες - ένα τόσο τολμηρό, που σκαρφαλώνει στο αυτοκίνητό μας καθώς ανεβαίνουμε στο οινοποιείο, μια συστάδα πρώην καλυβών βοσκών που ο Κοντιζάς έχει αποκαταστήσει πέτρα με πέτρα...
Αυτό το αβύσσιο τοπίο είναι το νέο κρασί στα σύνορα της Ελλάδας. Η Τήνος ήταν ένας σημαντικός παραγωγός κρασιού εδώ και αιώνες, αλλά όταν οι αγρότες μετακόμισαν στα ζώα στη δεκαετία του 1970, τα αμπέλια είχαν καταστραφεί από βοσκότοπους.
"Το αμμώδες χώμα προστατεύει το αμπέλι από τη φυλλοξήρα", λέει ο Κοντιζάς, ένας απαλός, μαλακός ομιλητής με σταθερό βλέμμα. "Αλλά το βιολογικό κρασί είναι ένα παίγνιο: είστε στο έλεος του καιρού." Μετά από έξι χρόνια σκληρού μοσχεύματος, παρήγαγε το πρώτο του κρασί το 2016, μια μικρή απόδοση περίπου 2.500 φιαλών....
"Η Ελλάδα χρειάζεται τον τουρισμό, καθώς δεν παράγουμε πολλά. Αλλά θέλουμε όσους έρχονται να δοκιμάσουν τα πράγματα που παράγουμε », λέει ο Κοντιζάς, ρίχνοντας δύο ποτήρια λευκού κρασιού που έχουν έντονη γεύση του καλοκαιριού στις Κυκλάδες. Σε μια πλάκα από γρανίτη, φτιάχνει φέτες από ανοιχτή ροζ λούζα (χοιρινό που στεγνώνει με αέρα σε κόκκινο κρασί)....
"Έχω κάτι ιδιαίτερο για να το δοκιμάσετε", χαμογελάει, πιέζοντας το ανοιχτό αυτό που μοιάζει με μια κοκκινωπή κολοκύθα με ένα μαχαίρι. Στο εσωτερικό του είναι ένα εύθραυστο τυρί μπλε καρακί, ωριμάζει για έξι μήνες σε κέλυφος κολοκύθας. Φτιαγμένο από νωπό αγελαδινό γάλα, το καρίκι γεύεται σαν ένα απαλό ροκφόρ με την υφή της παρμεζάνας....
Δεν απέχει πολύ από εδώ, ο Jerome Binda, αρχικά από το Παρίσι, έχει δημιουργήσει το Domaine de Kalathas, όπου πειραματίζεται με φυσικά κρασιά - με εκπληκτικά αποτελέσματα. Η βιολογική ιδιοκτησία είναι off-grid, στηριζόμενη στην ηλιακή ενέργεια και τα τοπικά πηγάδια για το νερό. Ένα θεαματικό πέτρινο σπίτι με θέα στους αμπελώνες, διακοσμημένο με το γούστο της συζύγου του Binda, η Sabrina, μια κεραμική καλλιτέχνης που διοργανώνει εργαστήρια στο ατελιέ της στο λόφο, είναι διαθέσιμο για ενοικίαση. (Τα ευαίσθητα κεραμικά της διατίθενται από την Τρέλα Τήνου, ένα κατάστημα με σχέδια και αντίκες στην πόλη της Τήνου)...
Πάνω από το στιφάδο του κουνελιού, τις ντομάτες και τις αγκινάρες στην ταβέρνα του Tereza στο κοντινό χωριό Μυρσίνη, η Binda μου λέει πώς έφυγε από την καριέρα της ως γραφίστρια και έμπορος αντίκες για να εγκατασταθεί στην Τήνο: "Ήμουν πάντα εραστής του κρασιού, αλλά ποτέ δεν τόλμησε να φανταστεί ότι είναι ένας οινοποιός. Νόμιζα ότι ήταν αποκλειστικά για τους ανθρώπους που κληρονόμησαν έναν αμπελώνα, με τις δικές τους τεχνικές και πελατεία. Στην Τήνο, θα μπορούσα να δημιουργήσω τη δική μου κληρονομιά με 150χρονους, αραπορριζόμνους αμπέλους που είχαν παραμείνει στη δική τους συσκευή εδώ και δεκαετίες »...
Η Τερέζα τρυπώνει το κεφάλι της γύρω από την πόρτα. "Ακόμα κι αν κάψω το φαγητό, απλά έπρεπε να σας πω ότι αυτό είναι το πιο νόστιμο κρασί που έχω δοκιμάσει ποτέ", ακτινοβολεί, ανεβάζοντας ένα ποτήρι υπέροχα ισορροπημένο ρεζέ κρασί της Binda. Όπως και με πολλές ταβέρνες οικογενειακής διαχείρισης στην αγροτική Τήνο, σχεδόν όλα τα μενού, συμπεριλαμβανομένου και του ακατέργαστου και έτοιμου κρασιού, έχουν καλλιεργηθεί, εκτραφεί, καλλιεργηθεί ή κατασκευαστεί από την Tereza και τον σύζυγό της Joseph...
Αλλά υπάρχουν πολλά εστιατόρια που σερβίρουν τα κρασιά Domaine de Kalathas και Volacus. Περιλαμβάνουν το Σαν το Αλάτι, τη Μαραθιά και το Ήταν Ένα Μικρό Καράβι, όλα κοντά στην πόλη της Τήνου, και όλα τα ελληνικά υλικά σε ενέπνευστους νέους τρόπους. Αυτές και άλλες τοπικές επιχειρήσεις τροφίμων συνενώθηκαν για να δημιουργήσουν Ταινίες Τροφίμων Τήνου, μια ετήσια εορταστική εορτή της γαστρονομικής κληρονομιάς του νησιού. "Δεν είναι μόνο οι μάστορες και οι κριτικοί, όλο το νησί συμμετέχει", λέει ο σεφ Αντώνης Ψάλτης. "Έχουμε μπάρμπεκιου στην παραλία, μαθήματα κοκτέιλ στα μοναστήρια και γιορτές σε πλατείες χωριού με λουτήρες και βιολιά".
Όλα τα είδη επιχειρήσεων έχουν αγκαλιάσει τη μαγειρική αναγέννηση του νησιού. Η Ελένη Τόλι αρχικά από την Αθήνα, εγκατέλειψε μια εταιρική σταδιοδρομία για να δημιουργήσει μια σάλια γιόγκα σε ένα νησιωτικό σπίτι χτισμένο το 1797 και προσφέρει χειροποίητα φυτικά τσάγια μετά την τάξη. Ο μελισσοκόμος Νίκος Καραγιώργης πωλεί εξαιρετικό μέλι ερείκης στο κατάστημά του στον Πύργο, στα βόρεια του νησιού, παράλληλα με μια ρακή, που έκανε ο γιος του Δημήτρης, που ισχυρίζεται ότι είναι τόσο καθαρή και αυθεντική...
Στο Crossroads Inn, στο χωριό Τρίποταμος στη μέση του νησιού, ακόμη και τα σαπούνια χαμομηλιού και λεβάντας είναι χειροποίητα τοπικά. Πολλοί από τους 40 κατοίκους του Τριπόταμου προσφέρουν υλικά για το κυκλαδίτικο πρωινό - μια γιορτή με αυγά, κονσέρβες, τουρσιά, πίτες, κατσικίσιο τυρί και σαλάμι μάραθου.
Σε ένα μικρό χωριουδάκι λίγα χιλιόμετρα μακριά, οι επισκέπτες στο Xinara House (xinarahouse.com) θα μπορούν να επιλέξουν ζαχαροπλαστεία, ροδάκινα και σύκα για πρωινό, αυγά, γάλα και γιαούρτι από τους τοπικούς αγρότες. Το βρετανικό ζευγάρι Peter και Sue Marston, ένας αρχιτέκτονας και ένας καλλιτέχνης, αποκαθιστούν αυτήν την κατοικία του επισκόπου του 18ου αιώνα και την καμαριέρα με τη βοήθεια των λαμπρών μαρμαροτεχνών του νησιού. Το κτήμα έχει δικό του αμπελώνα και μια πισίνα που περιβάλλεται από κολοσσιαίους ογκόλιθους και τροφοδοτείται από το βουνό την άνοιξη. Οι μαγειρευτές του χωριού θα ετοιμάσουν παραδοσιακά γεύματα στην κουζίνα, τα οποία είναι γεμάτα με τη συλλογή των τεχνών και των αντίκες του Marstons.
Αλλά η ίδια η ουσία της Τήνου δοκιμάζεται καλύτερα στο Θαλασσάκι, στην προβλήτα στον Όρμο Υστερνίων στα βορειοδυτικά. Το φανταστικό φαγητό της Αντωνίας Ζάρπα, το τσάι με καλαμάρια, το τούλι με τη γύρη των μελισσών και το χταπόδι με ρεβίθια, τα ψητά κρεμμύδια και το μαρμελάδα με λεμόνι, έχει μια τέτοια λατρεία που προσελκύει τα τακτικά ταχύπλοα σκάφη από την πολυσύχναστη Μύκονο στα νότια.
Η Τήνος μπορεί να είναι ο νέος επικερικός προορισμός της Ελλάδας, αλλά εξακολουθεί να είναι ευχάριστα στο έλεος των στοιχείων.
Το αρχικό κείμενο στα αγγλικά βρίσκετε στο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου