Τρίτη 20 Φεβρουαρίου 2018

Κι όταν οι μάσκες θα πέσουν; Τότε τι;

Διπροσωπία, λυκοφιλίες, ψέματα. Συνήθη χαρακτηριστικά ανθρώπων που φορούν τα προσωπεία τους και βρίσκονται δίπλα μας. Είναι πρόσωπα συγγενικά, φιλικά, συναδελφικά. Είναι πρόσωπα που εμφανίζονται «τέλεια», δίχως αδυναμίες, δίχως προβλήματα, δίχως ανάγκη από ανθρώπινη αγκαλιά και θαλπωρή.
Αν μπορούσαμε όμως να παρακολουθήσoυμε μια απλή μέρα αυτών των ατόμων θα βλέπαμε μια ευτυχισμένη ζωή; Μια ζωή γεμάτη στιγμές με άτομα που τους αγαπούν, μια προσωπικότητα που γνωρίζει τα όπλα και τις αδυναμίες της και παλεύει με αυτά προκειμένου να οδηγηθεί στην αυτοπραγμάτωση;
Ας βγάλουμε τις μάσκες μας, να σταματήσουμε να δείχνουμε μια επίπλαστη τελειότητα και να διαμορφώνουμε φιλίες ειλικρινείς, δίχως ψευτιά, δίχως να προσπαθούμε συνεχώς να δείξουμε μια επίπλαστη τελειότητα με σκοπό να γίνουμε αρεστοί και αποδεκτοί από τους άλλους. Αν φοράμε κάθε στιγμή της ημέρας μας το προσωπείο μας και δεν αφήνουμε τον εαυτό μας ελεύθερο, στο τέλος θα χάσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου