Η είδηση προέρχεται από την «Ακρόπολη» της 8-6-1930! Και όμως εμείς, 87 χρόνια μετά, δεν μπορούμε να υποστυλώσουμε τις δυο τελευταίους ανεμόμυλους του Πύργου που στέκονται όρθιοι. Ο αριστερός ανήκε στον πατέρα του Νικηφόρου Λύτρα, Χατζή-Αντώνη, και ο άλλος στον πλοίαρχο Ευστράτιο Δούκα (1844) που κατέφυγε στον Πύργο από τα Μοσχονήσια το 1821.
Για να υποστυλωθεί (ή αναστυλωθεί) με νόμιμες διαδικασίες ένας ανεμόμυλος, πρέπει να εξασφαλιστεί κατά 100% η ιδιοκτησία του, πράγμα αδύνατο στην περίπτωσή μας. Άρα, προβάλλουν δυο επιλογές: (α) Να τους αφήσουμε να πέσουν κλαίοντες επί των ερειπίων (ή βγάζοντας καταγγελίες ως το σύνηθες), και (β) Βάζουμε όλοι πλάτη! Δηλαδή, μπαίνει μπροστά ένας σύλλογος ή μια ομάδα ανθρώπων, καταρτίζεται μια τεχνική (αρχιτεκτονική) μελέτη και καθορίζονται στάδια, προοδευτικά, επέμβασης... Ο Δήμος μπορεί να έρθει αρωγός, αλλά μόνον άτυπα, σιωπηλά...
Το μυλοτόπι του Πύργου είναι μοναδικό στο Αιγαίο για πολλούς λόγους. Κατανοώ απόλυτα τις δυσκολίες, αλλά πάντα υπάρχουν τρόποι να τις ξεπερνάμε. Στην Εθνική Πινακοθήκη υπάρχει -και δίκαια καμαρώνουμε γι' αυτήν- η κτητορική πλάκα του μύλου του Χατζή-Αντώνη Λύτρα (1837), ένα θαυμάσιο ανάγλυφο. Φανταστείτε να αφήσουμε να πέσει ο μύλος και να μας μείνει (κι αυτό στην Αθήνα) το ανάγλυφο; Δε θα είναι άδικο;
Η πρόταση για την αναστήλωση των ανεμόμυλων είναι του κυρίου Κώστα Δανούση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου