Σήμερα παγκόσμια μέρα φιλίας...!

Σήμερα παγκόσμια μέρα φιλίας!

Φιλία!!!

Ναι....έχω φίλους..όχι γνωστούς..ΦΙΛΟΥΣ!

Από αυτούς που γελάνε ,κλαίνε,τραγουδάνε,χορεύουν,ακούν ,μιλούν,δίνουν,ζητούν!

Φίλος βλέπεις για μένα ,είναι αυτός που θα ακούσει τον καημό σου και θα σε βοηθήσει να τον ξεπεράσεις, που θα χαρεί με τη χαρά σου, και θα αγωνιστεί για το δίκιο σου, όταν αυτό υπονομεύεται. 

Δεν θα ζητήσει ποτέ αντάλλαγμα για αυτό, δεν θα σου το χτυπήσει με φράσεις τύπου<<χμμμ στα έλεγα εγώ..>>ή <<ας προσεχές>> γιατί απλά λατρεύει τα λάθη σου,κάνει τα ίδια και αυτός άλλωστε!

Θα σου δώσει αυτό που χρειάζεσαι όταν σου λείπει, αλλά και θα σε ρωτήσει αν χρειάζεσαι κάτι, ακόμη και αν είσαι επαρκής στα πάντα.

Θα τηλεφωνήσει για καληνύχτα και καλήμερα , και θα σου υπενθυμίσει την παρουσία του, σε περίπτωση που βρεθείς σε ανάγκη και χρειαστείς βοήθεια.

Θα...χαθεί για μέρες γιατί δεν είναι καλά αλλά σαν βρεθείτε θα είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα!

Ένας σωστός φίλος δεν ξεχνάει ποτέ και...κάποιες φορές κάνει ότι ξεχνά αυτά που ΕΣΥ έχεις ανάγκη να ξεχάσεις!

Ο φίλος δεν θα ξεχάσει ποτέ τις στιγμές που περάσατε μαζί, και κάθε φορά που θα είστε παρέα θα αναπολείτε στιγμές του παρελθόντος και θα κλαίτε άλλοτε από γέλια, και άλλοτε από συγκίνηση. Γιατί το χαμόγελο του ενός, θα καθρεπτίζεται στο χαμόγελο του άλλου, και το δάκρυ του ενός θα ποτίζει την καρδιά του άλλου. Αμοιβαία συναισθήματα, σε μία σχέση αλληλοπροσφοράς και ανταπόδωσης, όχι όμως από υποχρέωση, αλλά από μία εσώτερη ανιδιοτελή ανάγκη παροχής, τόσο συναισθημάτων, όσο και αγαθών, που στήνουν το πορτραίτο της ζωής μας που καθρεφτίζουν το εγώ μας στο εσύ του άλλου.

Το ακουστικό στο σταθερό-κινητό θα το σηκώνει πάντα στην περίπτωσή σου όπου κι αν είναι γιατί είναι οπού είσαι. .

Ένας φίλος, βλέπει τον εαυτό του άλλοτε περισσότερο, και άλλοτε λιγότερο στα μάτια του φίλου του. Είναι όταν τα «θέλω»,γίνονται θέλω του χωρίς πρέπει!

Φίλος....αυτός που θα σου παραχωρήσει τον ώμο του για να κλάψεις, που θα σε σηκώσει να χορέψετε όταν δεν θα έχεις όρεξη, που θα σε αφήνει να εκδηλώνεις το «είναι» σου, και θα δέχεται τον πραγματικό σου εαυτό, που θα βρίσκει πάντα μία αφορμή για να ξεκινήσει την κουβέντα και που θα σου λέει κάθε μέρα καλημέρα, που αν σου τελειώνει η δύναμη, θα σου δίνει από τη δική του, και αν σκοντάψεις θα σε σηκώσει, αγνοώντας τον ενδεχόμενο κίνδυνο να πέσει και ο ίδιος.Θα πέσει,θα σκονιστεί και θα χαμογελάσει!

Αυτός είναι ο φίλος, και όσους πιο πολλούς διαθέτει ένας άνθρωπος, τόσο πιο ευτυχισμένος είναι.

Γιατί στην αληθινή φιλία, η ιδιοτέλεια, η φιλοκέρδεια, η συμφεροντολογία, η κερδοσκοπία, η σκοπιμότητα και η ωφελιμότητα είναι άγνωστες λέξεις, και μόνο η αγάπη και η ανυστεροβουλία υπάρχουν, εξαλείφοντας τη ζήλια, τον ανταγωνισμό, το μίσος και την αδιαφορία. Γιατί ο φίλος θα είναι πάντα δίπλα σου, όντας η προέκταση του εαυτού σου, κάνοντας κατ’αυτό τον τρόπο δυσδιάκριτα τα όρια ανάμεσα στο «εγώ» και το «εσύ», και προτάσσοντας το «εμείς» σθεναρά και απροκάλυπτα!

ΕΜΕΙΣ....

Αχ μάνα ..μπορεί να μου έδωσες έναν αδελφό....αλλά εγώ απόκτησα και άλλα αδέλφια!

ΠΟΛΛΑ,,,,και είναι όμορφα!

Φίλοι μου Χρόνια μας Πολλά!