Καθώς η πομπή ανηφόριζε από τον Όρμο Υστερνίων στο χωριό πάνω σε μικρό φορείο –εν είδει φερέτρου- υπήρχαν δυο κομψά κιβώτια με σποδό από τους τάφους των μεγάλων καλλιτεχνών. Τις ταινίες του φορείου κρατούσαν, τιμής ένεκεν, ο Αντώνης Σώχος και ο Περικλής Λύτρας. Στο Σχολείο, στα Υστέρνια, τους περίμενε πλήθος κόσμου κι ανάμεσά τους ο Γιαννούλης. «Αντωνάκη, δος μου εμένα την ταινία…», του είπε. Ανέβηκαν στην Αγία Παρασκευή όπου ψάλθηκε επιμνημόσυνη δέηση και μετά κατηφόρισαν στον Πύργο… Ο 80χρονος Χαλεπάς, μαζί με τον Λύτρα, κρατούσαν τις ταινίες του φορείο με την σποδό των συναδέλφων τους έως τον Άγιο Νικόλαο. Άκρα συγκίνηση! Αγαπάμε κι εμείς σήμερα όσο εκείνοι τους καλλιτέχνες μας? Νομίζω πως όχι! Σας παραθέτουμε απόσπασμα από την «Εστία» της 10-6-1930, έτσι για ανάμνηση…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου