Αλκυόνη Παπαδάκη...!

• Μέσα από τις πιο μοναχικές στιγμές μου έμαθα ν' αγαπώ τον εαυτό μου και να τον μισώ ταυτόχρονα... Έμαθα να κλαίω χωρίς ντροπή και να γελάω με την ψυχή μου... Έμαθα να μη μετανιώνω γι' αυτά που αισθάνθηκα και να μην κοιτάω πίσω γιατί έχανα το δρόμο μπροστά μου... Μέσα από τις πιο μοναχικές στιγμές μου έμαθα ποια είμαι πραγματικά... Ο εαυτός μου ο χειρότερος εχθρός μου και ο φύλακας άγγελος μου...

• Δεν ψάχνω για ιδανικούς ανθρώπους, γιατί δεν υπάρχουν. Κι αν ακόμα υπήρχαν εμένα δεν θα μ΄άρεσαν...

• Mην πικραίνεσαι , είπε...και βούρκωσε...
  Είναι όμορφη η ζωή.Πίστεψέ με...
  Αξίζει να τη ζει κανείς, έστω κι αν κάποτε γεμίζει πληγές...
  Σε νιώθω...Λες να μην τα ξέρω όλ' αυτά;
  Μα να θυμάσαι πάντα, φιλαράκο , πως αύριο ξημερώνει μια καινούρια μέρα...

• Δε λέω πως δεν έχεις δίκιο να φρικάρεις.
  Όμως κρατήσου. Μην αφεθείς. Τα πέντε πράγματα που κρύβεις μέσα σου, υπεράσπισέ τα. Κάτι θα γίνει. Δεν μπορεί...

• Μήπως πρέπει...Μήπως...Μια γνώμη λέω...
  Να βάλεις "φραγή" σε ορισμένα πρόσωπα που σε περικυκλώνουν
  και ισχυρίζονται ότι αποτελούν το πλαίσιο σου;
  Την κορνίζα σου, και καλά...

• Ένα μόνο θέλω να σου πω...Πάλεψε!
  Ένα μόνο θέλω να μου πεις....Μπορώ!

• Σ'αυτούς..
  που έκαμα βαρκάδα στη ψυχή τους..
  Ευχαριστώ!!!

• Ίσως και να σε συμπαθούσα, αν παρέμενες μια απλή σουπιά...Αλλά όχι και να προσπαθείς να γράψεις ιστορία με το μελάνι σου...

• Μη χάσουμε το νόημα της ζωής,
  αυτό έχει σημασία...
  Μη νυχτωθούμε εκεί που θρηνεί η ψυχή μας...

• Έμαθα να χτίζω τείχη...
  όχι για να εμποδίσω κάποιους να μπουν στη ζωή μου αλλά για να δω ποιοι θα σκαρφαλώσουν για να μπουν στην καρδιά μου...

• Όλα μπορούνε να γίνουν αλλιώτικα.
  Υπάρχουν κάποια πράγματα στη ζωή μας που είναι μέσα μας...
  ...Υπάρχει μια δύναμη, που μ ' αυτή τη δύναμη μπορούμε να ξεπεράσουμε πολλά πράγματα και πραγματικά ν ΄αλλάξουμε τη ζωή μας...

• Σκέφτομαι λοιπόν,
  τι διαφορά υπάρχει να 'σαι μέσα στους ανθρώπους ή μέσα στα θερία.
  Και λέω πως με τα θερία, είναι καλύτερα.
  Στο κάτω κάτω, αυτά τα ξέρεις. Είναι θερία, λες. Και φυλάγεσαι.
  Τους ανθρώπους όμως;
  Μέχρι να πάρεις είδηση τι θεριό έχεις δίπλα σου, σε κατασπάραξε.
  Πάει. Τους ανθρώπους εγώ τρέμω. Τους όμοιούς του.
  Που μιλούνε, που χαϊδεύουνε, που χιχιρίζουνε, που χαιρετούνε.
  Αλίμονο απ' αυτούς, Χριστέ μου..
  Αλίμονο και τρισαλίμονο...

• Κανένας ήλιος
  δεν παραβγαίνει στη λάμψη των ματιών..
  ενός ευτυχισμένου ανθρώπου!

• Γιατί το... ''Χ''... πρέπει να 'χεις τα κότσια να το βάζεις...
  Πρέπει να 'σαι καβάλα στο άλογό σου...
  Να κρατάς τα γκέμια του γερά
  και να στριφογυρίζεις ένα μαστίγιο στον αέρα...
  Εγώ γύριζα μ' έναν μικρό σουγιά και χάραζα στα δέντρα τα όνειρά μου...
  Ούτε που πήρα χαμπάρι πότε χάθηκε τ' άλογό μου...

• Κι επειδή όλα γίνονται σ' αυτό τον κόσμο, δεν χάνεις τίποτα να περιμένεις...

• Πρόσεξε μην ξεχάσεις ποτέ πως η ζωή αγαπά αυτούς που την περιμένουν στη γωνία του δρόμου μ' ένα λουλούδι στο χέρι...
  Μπορεί να γονατίζεις, να σέρνεσαι, να ματώνεις...
  Ωραία..! Δε χάλασε ο κόσμος...
  Έτσι συμβαίνει με τους ανθρώπους. Έχεις πάντα το καιρό να σηκωθείς... Τ' αγάλματα μόνο δε λυγάνε...

• Λένε, πως ό,τι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό...
  Αναρωτιέμαι συχνά αν είναι απόλυτο αυτό...
  Εγώ πιστεύω πως ,ακόμα κι αν καταφέρεις να επιζήσεις, να κολυμπήσεις ως την απέναντι όχθη, δεν θα είσαι πια ο ίδιος...
  ...... Θα είσαι ένας άλλος...
  Θα έχεις χάσει το ένδυμα της ψυχής που διάλεξες...
  Προχωράς από κει και πέρα στη ζωή με μια στολή που δε σου πάει...
  ............ Σε προφυλάσσει μεν, αλλά δεν σου πάει...

• Θυμάσαι που μου έφτιαχνες τα χάρτινα καραβάκια;
  Ξέχασες μόνο να μου ζωγραφίσεις ένα λιμάνι...
  Όταν, κάποιες φορές, με πέταξαν τα κύματα σε λιμάνια, δεν ήξερα να χειριστώ την άγκυρα μου...
  Δεν ήξερα να πλευρίσω το καράβι μου. Φοβήθηκα κι έφυγα...
  Όχι, όχι τα θηρία...
  Τους ανθρώπους να φοβάσαι...
  Ιδίως, όταν ξεκινούν ομαδικώς για το καλό σου...

• Θες να σου πω κάτι; Όσο ακριβά κι αν το πλήρωσα αυτό το πάθος, δεν το μετάνιωσα.
  Έπρεπε να το ζήσω. Μου το χρωστούσε η ζωή...

• Η ζωή είναι απρόβλεπτη και η Άνοιξη έρχεται ολοταχώς...
  Κάπου υπάρχει μια καινούρια αρχή, μια αίσθηση αλλαγής και ελπίδας...

• Οι σχέσεις των ανθρώπων είναι δύσκολες...
  Κράτα την ψυχή σου όσο μπορείς.
  Να δίνεις αγάπη στους άλλους, αλλά να περιφρουρείς τα όριά σου...