Γιατί εκπλήσσονται όσοι ακούν ηχογραφημένη τη φωνή τους; Η εσφαλμένη εντύπωση που έχουν όλοι για το πως ακούγονται...!

Σχεδόν όλοι έχουν αντίληψη για το ηχόχρωμα και την ένταση της φωνής τους.

Και σχεδόν όλοι θεωρούν ότι, όπως ακούν τη φωνή τους, έτσι την ακούν και οι άλλοι.

Η πραγματικότητα όμως, είναι διαφορετική.

Η πραγματική φωνή κάποιου, είναι αυτή που ακούγεται μετά από ηχογράφηση ή μαγνητοσκόπηση.

Υπεύθυνα για τη διαφοροποίηση που παρατηρείται, στον τρόπο που αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι τη φωνή τους, σε σχέση με τους άλλους, είναι τα οστάρια.

Τρία μικρά οστά που βρίσκονται στο αυτί.

Τα οστάρια, όταν έρθουν σε επαφή με κάποιον ήχο, δονούνται και μεταφέρουν ηχητικά μηνύματα στο εσωτερικό του αυτιού μας.

Με αυτόν τον τρόπο, γίνεται η μεταγωγή, η μετατροπή δηλαδή απλών ήχων σε ερεθίσματα, που μπορεί να επεξεργαστεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος.

Ο Dr Yale Cohen, διευθυντής του Κέντρου Επιστημών Ακρόασης της Ιατρικής Σχολής Πέρελμαν στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, που μελέτησε το φαινόμενο λέει ότι, «το μέγεθος αυτής της δόνησης έχει καθοριστική σημασία για το πως αντιλαμβανόμαστε τα ακουστικά μηνύματα.

Όταν ακούμε τη φωνή μας, η δόνηση στα οστάρια είναι μεγάλη, λόγω της κοντινής απόστασης του στόματος μας με τα αυτιά μας.

Το αποτέλεσμα αυτής της έντονης δόνησης είναι η εσφαλμένη αντίληψη της φωνής μας.

Για την ακρίβεια, υπό αυτές τις συνθήκες, ακούμε τη φωνή μας σε πιο μπάσο τόνο».

Αντίθετα, όταν ακούμε τη φωνή μας καταγεγραμμένη από μια συσκευή ήχου, είναι πιο ψιλή. Γεγονός που, σύμφωνα με τον Cohen, μας προκαλεί αρνητικά και δυσάρεστα συναισθήματα, καθώς ανατρέπει την γνώση, που έχουμε κατακτήσει τόσα χρόνια, σχετικά με το πως ακούγεται η φωνή μας.

O Cohen, προκειμένου να εξηγήσει το λόγο που μας ξενίζει η ηχογραφημένη φωνή μας, αναφέρει “Φανταστείτε να μην είχατε καθρέφτη για έξι μήνες, κατά τη διάρκεια των οποίων θα παίρνατε και επιπλέον κιλά.

Πόσο σoκαριστικό θα ήταν, όταν θα βλέπατε ξαφνικά τον εαυτό σας παχύτερο;”

Σύμφωνα με έρευνες, οι άνθρωποι κάνουν υποσυνείδητα αλλαγές στη φωνή τους, όταν μιλάνε σ’ ένα μικρόφωνο.

Αυτό επειδή θέλουν το ηχόχρωμα τους να είναι ίδιο με αυτό, που έχουν συνηθίσει να ακούνε, στις καθημερινές τους συνομιλίες.

Αν και μας ξενίζει η φωνή μας, όταν είναι ηχογραφημένη, ο Cohen υποστηρίζει ότι όσες περισσότερες φορές την ακούσουμε μέσω εργαλείου καταγραφής, τόσο περισσότερο θα εξοικειωθούμε μαζί της.