Τίποτα...!

-Δάσκαλε, όταν ανάβουν τα αίματα, τι κάνεις;

-Τίποτα!

-Καλά, είναι δυνατόν να μην κάνεις τίποτα;

-Δεν είπα ότι δεν κάνω τίποτα, είπα ότι κάνω τίποτα! Έχει μεγάλη διαφορά. Κάνω τίποτα σημαίνει πως μπαίνω ενσυνείδητα σε ακινησία. Έτσι αυξάνεται η παρατηρητικότητά μου και η ενσυναίσθησή μου. Μένοντας νοητικά ακίνητος δεν συμμετέχεις και δεν συμμερίζεσαι τα βέλη που εκτοξεύονται εναντίον σου. Να ξέρεις ότι, για να παίξεις πινκ-πονκ χρειάζονται δύο παίχτες που θα απαντάνε στις μπαλιές. Αλλιώς, αν ρίχνει μόνο ο ένας, στο τέλος εκείνος θα ξεμείνει και από μπάλες.

Κάνοντας ενεργά τίποτα, μαθαίνεις πολλά για τον άλλον. Γίνεσαι ένα κενό, το οποίο απορροφάει μέσα του τα βέλη και στο τέλος ο άλλος θα πετάξει και το τόξο του, ακόμα και τη φαρέτρα του και έτσι από μόνος του θα ξεγυμνωθεί αποκαλύπτοντας τα δικά του και προσωπικά του αίτια που τον οδήγησαν στη σύγκρουση. Αν είσαι καλός στο να κάνεις τίποτα, γίνεσαι ένας υπέροχος ενεργητικός ακροατής!

Καμία φωτιά δεν μπορεί να συντηρηθεί αν δεν της ρίχνεις κούτσουρα μέσα της. Η ακινησία σου θα δώσει την ευκαιρία στον άλλον να επαναπροσδιορίσει και να αντιληφτεί ότι δεν υπάρχει λόγος να μένει μέσα στις φλόγες. Ή τουλάχιστον αν θέλει να μείνει, ότι είναι δική του υπόθεση. Και η δική του υπόθεση, δεν είναι υποχρεωτικά και δική σου. Η επιλογή σου για το τι θα κάνεις είναι δική σου υπόθεση!

Κάνοντας ενεργά τίποτα, διευκολύνεις τη διαπροσωπική σχέση. Θα φανεί αν βγαίνουν στην επιφάνεια προβολές, αν υπάρχουν ουσιαστικές ρίξεις, αν το συναίσθημα είναι αρκετό, αν υπάρχει μεγάλη ανεπάρκεια, αν το παρελθόν βαραίνει ανυπόφορα τους ώμους, αν ο σεβασμός και η αξιοπρέπεια υποστηρίζονται και διατηρούνται.